امیرعباس گلاب ارباب

خون میچکید از لب های باباش که پیش چشماش نیزه ها رفت

بدون حتی یه قطره ی آب شنیدم ارباب نیزه ها را

چجوری بعد تو بابا بگو اروم بگیرم نمی خوام زنده باشم کاش

منم با تو بمیرم

بگو طاقت بیارم دیدن نیزه ها رو نمی تونم چجور پنهون کنم این گریه ها رو

قلب شیامو ببخش خودخواهی هامو ببخش

درسته بد بودم ولی قبولم کن

من دیگه خسته شدم از بدی های خودم

درسته آلودم ولی قبولم کن

تو جان من هستی جانان من هستی

من بی کس و کارم خودت پناهم باش

تو شاه شاهانی تسکین این جانی

مهتاج این دستاتم خودت پناهم باش

چجوری بعد تو بابا بگو اروم بگیرم نمی خوام زنده باشم کاش

منم با تو بمیرم

بگو طاقت بیارم دیدن نیزه ها رو نمی تونم چجور پنهون کنم این گریه ها رو