ناحله الجسم یعنی حامد زمانی

می نویسیم اگر یا زهرا س کار داریم همه با زهرا س

می نویسیم هزاران دفعه فاطمه فاطمه س زهرا س زهرا س

وصفِ او را ز سرِ ناچاری می نویسیم و الا زهرا، فاطمه بود سراپا احمد

مصطفی بود سراپا زهرا

هر کسی را که ز نسلش دیدیم حرمی داشته الا زهرا

ناحله الجسم یعنی نحیف و دل شکسته میری

جوونی اما مادرِ پیری بهونه ی سفر می گیری

باکیه العین یعنی بارون غصه ها می باره چشای مادر ما تاره

دیگه علی شده بیچاره

منهده الرکن یعنی توون برات نمونده بانو

کی قلبتو سوزونده بانو کی بالتو شکونده بانو

معصبه الرأس یعنی بستی سری رو که پرِ درده

رنگِ رخِ تو مادر زرده توو کوچه کی جسارت کرده

جوری لگد خوردی که نمی تونی بلند شی از جات

جای غلافه رو بازوهات داری میری کنارِ بابات