مداحی ای ساربان آهسته ران

ای ساربان آهِسته ران ، آرام جان گُم کرده ام

آخر شده ماهِ حسین ، من میزبان گُم کرده ام

درِ مِیکده بودم ولی ؛ بیرون شُدم از غافلی

ای وای ازاین بی حاصِلی ، عمرِ جوان گم کرده ام

آیان رسد شام سیَه ، آید حبیبِ من ز ره

امّا خدا حالَم ببین ، من یار را گُم کرده ام

وای از این غوغایِ دل ، از دلبرم هَستم خجل

وقتِ سفر ماندم به گل ، من کاروان گُم کرده ام

نعمتِ فراوان دادیم ، منت به سَر بنهادی

اما ببین نامردیم ، صاحِب زمان گم کرده

من عبدِ کوی عشقم ، من شاه را گُم کرده