رضا بهرام پناه آخر

کوچه میمیرد باران نمیگیرد

دل ندارم بی قرارم ای قرارم تو بمان

قرص ماهم تو فانوس راهم تو

دین من دنیای من هرچه تو میگویی همانم

زیباترین غم عشق پناه آخرم باش که بی نفس نمانم

ساحل به ساحل هر شب بغل کن اشک من را

به لب رسیده جانم

خبر نداری ای عشق چه کرده این

درد چگونه آتش تو خاکسترم کرد

خبر نداری چه کرده این درد