رضا صادقی من یه مردادیم

یه مردایدم با یه عالم غرور یه کوهم که پیش کسی خم نشد

یه زخمایی تو سینمه که برام به جز عشق تو چیزی مرهم نشد

شب توی موهاتو من دلخوشم که این خونه با چشم تو روشنه

یه مردادیم عاشق پر زدن مگه عشق تو سر به زیرم کنه

منم پادشاه همه دردها کنارم که نه جات تو قلبمه

نه این تاج و تختو نه این زندگی جهانم واسه تو کمه

منم پادشاه یه مرز بزرگ یه مرزی که اندازه ی شونته

کدوم جنگو باید ببازم بهت که ثابت بشه قلب من خونته

من یه مردادیم من یه مردادیم