علی خدابنده این خیابونا

هر شب دارم زل میزنم به عکسات 

دنیام خلاصه میشه تو چشمات

بذار حرفهامو بگم، شاید دلم خالی شه 

مگه میشه جالی خالیت واسه من عادی شه

باز هم برام روی بخار شیشه ها قلب بکش 

مثل من از همه آرزو هات دست بکش 

بی تو این روزها بدجوری دلگیره

تو نباشی عاشقی از یاد من میره 

تو این خیابونا هنوز رد پامونه

تموم حرفهات یادمه دونه به دونه