علی زند وکیلی شهر حسود

ما غنیمت های بی رویایی این جنگ های سردیم

زندگیمون کو؟ ببین ما کشته های بی نبردیم

بی خبر از حال هم آواره ی دنیای دردیم

ما واقعا با هم چه کردیم

پس بدین فرصت خندهامو

پس بدین شادیه تو صدامو