روز اول که میخندیدی علی زند وکیلی

روز اول که می‌‌خندیدی ؛ دلمه ز شاخه میچیدی  

میون لشکری از خوبا ، کسی‌ غیر مو نمیدیدی  

دلم رَنجوره ، رفیقم یارم ، شدم حیرونت اِقد نیازارم    ( یکبار تکرار )

ولی‌ امروز دلت سنگینه پای حرف مو نمی‌‌شینه  

دل سنگ تُرش روی تو پر پره دِلمه نمی‌بینه  

حواسم پرت چشات یارمزلال چشات کرده گرفتارم   ( یکبار تکرار )