ای نامت از دل و جان

ای نامت از دل و جان

در همه جا به هر زبان، جاری است

عطرِ پاک نفست؛ سبز و رها از آسمان جاری است

نورِ یادت همه شب در دل ما چو کهکشان جاری است

تو نسیم خوش نفسی من کویر خار و خسم

گر به‌ فریادم نرسی؛ من چو مرغی در قفسم

تو با منی اما من از خودم دورم

چو قطره از دریا من از تو مهجورم

با یادت ای بهشت من آتش دوزخ کجاست

عشق تو در سرشت من، با دل و جان آشناست

چگونه فریادت نزنم