بازنده روزبه بمانی

ما تمامون از اولین نفس با یه مشت پرونده دنیا اومدیم

توی این نمایش عروسکی همه چیمون مثل ﺻحنه سازیه

اینکه اسمشو گذاشتن زندگی زندگی نیست یه عروسک بازیه

واسه زندگی نکردن انقدر بهونه داریم مرگمون و پای اینو اون نذاریم

این هجوم دام درد نفسامونو بریده خیلی وقته جونمون به لب رسیده

مثل برگ تو بادیم خیلی وقته افتادیم ما تو آسمون رها شدیم

بغض رو به بارونیم دردمونو میدونیم ما یه عمره به سکوت هم مبتلا شدیم