مهراج لوطی

من عاشقِ كورم

از حاشيه دورم

ديوانه ترم كن

بى تو برهوتم

درگيرِ سكوتم

پُر چانه ترم كن

اى آهِ بلندم

ديوانه پسندم

ديوانه ترم كن

ويران گر ديرين

اى قاتلِ شيرين

ويرانه ترم كن

از تمام آدما

دلم گرفته دنيا

چی میخای از جون من

لوطى نبودى با ما

خداکجایی تو کجایی تو خدایا

حق داره بيچاره مى باره

چشماى عشق

نه دیگه هیچ عشقی

نمیشه شبیه سابق