مهرزاد امیرخانی بی خوابی

 یکی باعث گریه هامه هنوز شبایی که از خواب من می پرم

 مریضی یه عادت گرفتم ولی اونو دارم از خاطرم می برم

 تمام هواسم به چشماش بود که زنجیر احساسمو بافتم

 منو پشت کو انداختو منم ساده ای این بازی و باختم

 دلم تنگ میشه به حدی که اشک نمی تونه بغض منو وا کنه

 که میخوام یه دنیا به همراه من بگرده نشونیشو پیدا کنه