بهار نارنج

اریم به صحرا  مه با خود تو  فصل بهاره

 اریم تو باغا  اکنیم گردش  که گلعذاره 

ای دوس دیرین  چی خو شیرین  رتی چه غمگین

 اومام سراغت کور بی چراغت  سوختم د داغت 

نارد ز یادم اون لحظوانی که با تو بودم

 آتیش عشق  تو دامن ایزد  سوزوند وجودم 

دشت و بیاوان گل زد و دامون گل یخت کو

 یادت تو غمگین مینیشه سنگین پا سفره هفت سین 

یاغدی یاغیشلار بانلادی گوشلار ایسلاندی داشلار

 سن هاردا گالدین سوندی گولوشلر سولدو باخیشلار