رضا بهرام همه رفتند

همه رفتند

تا زمستان شد

خنده ها مردند

گریه ارزان شد

کو جوا نی

ارزو ها کو

رفته ایم از یاد

یادی از ما کو

شاید این بغض آخرم باشد

اخرین غمم باشد

عاشقانه ای آرام

بین درد غم باشد

هر اشنایی غریب است

هر نگاهی فریب است

با صدای هر باران

حال قلبم عجیب است

غم تقدیر هم قطار درد ما شده

دریا شبیه بغض ما شده

از ما چه مانده

غیر از آرزو

با قلب با خسته

ای خدا بگو

دنیای ما کو

دل تنهای ما کو

رویای ما کو

دنیای ما کو

فردای ما کو

ای ساحل غم

دریای ما کو

ای قاضی عشق

در بازی عشق

پس جای ما کو ؟