علی لهراسبی وای خدا پر حرفم

تو مثل  پرنده از قفس انگار رها شدی

 من چرا اشکام پس سرازیره بیخودی

تو به من  عاشق یه خداحافظ بدهکاری

نه جای من باشی بی خودت طاقت نمیاری

وای خدا پره حرفم

ولی دیره ولی دیره ولی دیره

تو میری و نفس  من