رضا یزدانی سایه نشو هرگز

سایه نشو هرگز شبم تار و تاریکه میبینمت از دور کابوس نزدیکه

سایه نشو هرگز کوچه دلش خونه رد میشم از دیوار این خونه زندونه

سایه شدم هر شب تعبیر خوابم شد لبخندتو بردی عشقت عذابم شد

بار سفر بستن رسم رفاقت نیست شک میکنم بی تو تردید عادت نیست

دل میکنی آسون مهتابو میدزدن عاشق شدن درده تو لحظه ی رفتن

از پنجره میری چشمامو میبندم تقصیر بارون نیست با گریه میخندم

سایه نشو هرگز شبم مات و مبهوته ساعت نمیچرخه تقویم مشکوکه

سایه نشو هرگز فانوس تب کرده دلواپسی رخت روزامو تن کرده

خط میکشم آروم رو خاطرات تو رو خاطراتی که تازه شدن با تو

از عمق این احساس بی فاصله گل کن زخمات سرمایه است بانو تحمل کن

دل میکنی آسون مهتابو میدزدن عاشق شدن درده تو لحظه ی رفتن

از پنجره میری چشمامو میبندم تقصیر بارون نیست با گریه میخندم