محمد اصفهانی مرو ای دوست

مرو ای دوست مرو ای دوست

مرو از دست من ای یار که منم

زنــده به بوی تو به گل روی تو

مرو ای دوست مرو ای دوست

بنشیـن با من و دلبنشین

تا برسم مگر به شب موی تو

تو نباشی چه امید، به دل خسـته من

تو که خاموشـی بی تو

به شام و سحر چه کنم با غم تو